اما همکاری دولت مبارک با صهیونیست‌ها به این‌جا نیز ختم نشد، مردم مقاوم غزه به مثابه استخوانی در گلوی اسرائیل و خاری در چشم آمریکا بودند، که نه موشک‌هایشان، بلکه این تنها «ایستادگی» و «مقاومت» آنها بود که اصل موجودیت اسرائیل و حضور و سلطه آمریکا در منطقه را تهدید می‌کرد. «فئه‌ی قلیله‌ای» که نه با قتل عام و مرگ تدریجی بر اثر گرسنگی و بیماری، تمام می‌شدند و نه دست از مقاومت می‌کشیدند. آخرین توطئه دشمن که بدون همکاری دولت نامبارک مصر میسر نمی‌شد، ایجاد دیوار حائل در مرز رفح و همچنین تخریب پی‌درپی تونل‌هایی بود که مردم فداکار مصر برای کمک به برادران فلسطینی خود ایجاد می‌کردند. به عبارت دیگر، دولت مصر بسیاری از مردم کشور خود را نیز قربانی حفظ و بقای موجودیت اسرائیل کرد و زنده‌زنده در این تونل‌ها دفن نمود. و ای کاش مردم انقلابی مصر با شناسایی این شهدا و ارائه آمار و تعداد آنان، هم یاد شهدای خویش را زنده کنند و هم جنایات آن رژیم سفاک را رسوا نمایند.
در آن زمان، دولت نامبارک مصری نخواست و نمی‌توانست هشدارهای مکرر رهبر فرزانه انقلاب را بشنود که پی‌درپی او و دیگر سران عرب را از همکاری با دشمنان اسلام برحذر می‌داشتند تا خون‌های مردم مظلوم غزه دامن آنها را نگیرد؛ «چه مصیبتی از این بالاتر که دولت‌های مسلمان که باید در برابر رژیم غاصب و کافر و محارب، از مردم مظلوم غزه حمایت می‌کردند، رفتاری پیشه کنند که مقامات جنایتکار صهیونیست، گستاخانه آنها را هماهنگ و موافق با این فاجعه‌آفرینی بزرگ معرفی کنند؟ سران این کشورها چه جوابی در برابر رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله خواهند داشت؟ چه جوابی به ملت‌های خود که یقیناً عزادار این فاجعه‌اند خواهند داد؟ به یقین امروز دل مردم مصر و اردن و سایر کشورهای اسلامی از این کشتار، پس از آن محاصره‌ی طولانی غذایی و دارویی لبالب از خون است.۱» «خیانتکاران عرب بدانند که سرنوشت آنان بهتر از یهودیان جنگ احزاب نخواهد بود که خداوند فرمود: «و اَنزَلَ الَّذین ظَاهَرُوهُم مِن اَهلِ الکتَاب وَ مِن صَیاصِیهم…۲» ملتها با مردم و مجاهدان غزه‌اند. هر دولتی که بر خلاف این عمل کند فاصله‌ی خود و ملّتش را عمیق‌تر میکند و سرنوشت چنین دولتهایی معلوم است۳».
۲٫ و ناگهان انفجار!
 هیچ‌کس تصورش را نمی‌کرد که دیکتاتور نامبارک مصری، نتواند حتی یک ماه هم در مقابل اراده ملت مصر دوام بیاورد. بالاتر از آن حتی کسی نمی‌توانست پیش‌بینی کند که آتش خشم مردم مصر این‌گونه شعله‌ور شود و تاج و تخت فرعون مصر را سرنگون کند. اما «أخذناهم بغتة» وعده تخلف‌ناپذیر الهی است؛ چراکه «إنّ ربک لبالمرصاد۴» و چه زود مقاومت مردم قهرمان غزه به اولین ثمره خود رسید و خون شهدایشان دامنگیر متهم درجه اول خائنین عرب شد. دشمن آمریکایی تلاش کرد و میکند که علت رستاخیز مصری را فقر و بیکاری و دموکراسی‌خواهی قلمداد کند، اما «بزرگترین جرم نظام کنونی مصر این است که این کشور را از آن جایگاه رفیع به رتبه‌ی یک مهره‌‌ی بی‌اختیار در بازیهای سیاسی‌اش در منطقه، تنزل داد. انفجار امروز ملت بزرگ مصر، پاسخی به این خیانت بزرگ است که دیکتاتور وابسته، نسبت به ملت خود مرتکب شد.۵»
بنابراین و براساس این تحلیل و آن وعده تخلف‌ناپذیر الهی که گفته شد، در حقیقت این مقاومت و ایستادگی ملت مجاهد و نستوه غزه است که تاج و تخت فرعونی مبارک را منهدم کرد! این خون‌های پاک و به ناحق ریخته شده مسلمانان فلسطینی و مصری است که در تونل‌های زیرزمینی رفح به هم آمیخت، در رگ‌های غیرت جوانان شجاع متحصن در میدان التحریر قاهره جوشید و از گلوی شهدای تظاهرات ۲۵ ژانویه در قاهره و اسکندریه و سوئز فوران کرد!
۳٫ خون مظلومان بحرین و دامان آل سعود
فاجعه امروز کشتار مردم مسلمان در بحرین، فراموش‌کاری و عبرت نگرفتن از سرنوشت غزه را روشن می‌سازد؛ چه اگر بنا بر عبرت‌آموزی بود، تاریخ پر است از عبرت‌هایی نظیر مبارک مصری و بن‌علی تونسی. جنایتکاران بحرینی و سعودی، سرخوش از لشکرکشی به محلات و خانه‌های محقر مسلمانان بحرینی، از لشگریان مزدور خود در بحرین سان می‌بینند؛ غافل از این‌که «فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَیهِمْ أَبْوَابَ کلِّ شَیءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا، أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ۶» اما اگر آنها نشنیده‌اند، ما شنیده‌ایم که «وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُکرَ بِآیاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنتَقِمُونَ۷»
رهبر انقلاب در سخنانی خطاب به جنایتکاران فجایع بحرین هشدار دادند: «ممکن است شما یک فشارى بیاورید، وحشیگرى‌اى بکنید، یک چند صباحى یک آتشى را خاموش کنید؛ لیکن خاموش نخواهد شد، روزبه‌روز عقده‌هاى مردم را بیشتر و غیظ آنها را شدیدتر خواهید کرد. یک وقت آنچنان زمام کار از دستتان در خواهد رفت که دیگر هیچ جورى نشود بخیه زد. اشتباه میکنند؛ هم آنها اشتباه میکنند، هم آن کسانى که از خارج از بحرین نیرو وارد میکنند، بشدت در اشتباهند؛ خیال میکنند با این حرفها میشود حرکت یک ملت را از بین برد.۸»
دور نباشد آن روزی که خون ملت مظلوم اما مقاوم بحرین، در امتداد خون مظلومان مجاهد غزه، دامان حکومت بحرین، دولت سعودی و شرکایشان در جنایت‌های بحرین را بگیرد و شاهد تحقق وعده الهی انتقام از مجرمین در منطقه باشیم!
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
